Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΧΑΡΑΖΕΙ...



 ΄Έξι ήλιοι στήσανε χορό στον ύπνο σου..
Είναι που χαράζει..
κι ένα φως εισβολέας πολιορκεί τα καστανά μαλλιά σου..
Είναι που το σκοτάδι δίνει τη θέση του στην κίνηση..
στη ζωή..
στο άπλετο φως..
Χαράζει..
και ξύπνησες σαν νάσουν ο θεός Απόλλωνας
που τρόμαζε τις σιωπές κι αφύπνιζε τις μουσικές..
Ένας έρωτας μέσα στην ασχήμια..
μέσα στην ασχήμια του μικρόκοσμου..
Ξημέρωσε..
κι η ομορφιά ξεχύθηκε στο δωμάτιο..
φως..
φως χωρίς όνειρα..
χωρίς εφιάλτες..
Ένα ξωτικό μονάχα
που χάθηκε στο δάσος με τις κόκκινες πεταλούδες και τους ασφόδελους..
κι εγώ να μετράω ώρες για την επόμενη βραδιά..(By Kate)




ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΕΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ BLOG ΜΑΣ.ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΜΟΡΦΕΣ,ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ..ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΚΑΥΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ..ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΩΣ ΤΟΤΕ..
Παρακαλώ τη φίλη Lia που με επισκέπτεται κάθε φορά να αφήσει τα στοιχεία του blog της η το mail της για να επικοινωνήσω μαζί της και να την ευχαριστήσω γιατί είναι αδύνατον να τη βρώ..Η  εαν κάποιος απο τους φίλους του blog μου γνωρίζει κάτι..ευχαριστώ..

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...

 
ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΔΡΟΣΕΡΑ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙΑΣΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ...







 
ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ,ΞΕΝΟΙΑΣΤΟ ΚΑΙ ΔΡΟΣΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ..(By Kate)
 

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

ΑΠΟΓΝΩΣΗ...DONT' LET ME GO...







ΑΠΟΓΝΩΣΗ..


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΑΣ...
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ Η Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΑΣ..
ΓΙΑΤΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ..

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ.....

ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ....(PINK ANGEL) ΚΑΙ ΣΤΟ MAYUMAKI ΜΟΥ (ΠΑΝΣΕΛΗΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ)
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΣΕ ΌΣΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΕ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΤΟ ΠΟΗΜΑ..Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ISAAK SLADE ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΤΩΝ FRAY ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΜΑΓΕΨΕΙ..ΟΠΩΣ ΜΕ ΜΑΓΕΨΕ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΑΚΟΥΣΑ ΤΟ  2006..


Σε πόλη ξένη τροφοδοτώ τις νύχτες μου
με το δηλητήριο της απουσίας σου..
Και το τηλέφωνο εχθρός θανάσιμος,
χωρίς μηνύματα
αγγίζει τις σιωπές..
Κι εσύ να λείπεις..
Όνειρα που έρχονται
απ' το θολό τζάμι του παράθυρου
και χάνονται με τη βροχή..
Απόγνωση..
Ένας ιδρώτας ποτάμι πύρινο
νοτίζει το άδειο σου μαξιλάρι..
Πόσο μου λείπεις..
Εφιάλτες με θύμησες νωπές..
αυτές του έρωτα..
Απουσία κι απόγνωση
κι ένα καρτέρεμα μακρινό
φυλακίζει τις νότες της μοναξιάς..
μια κούπα άδεια από καφέ
σε περιμένει στο παράθυρο..
πόσο μου λείπεις..

Και το φεγγάρι σχεδόν αμήχανο
γυρίζει στ'όνειρο..
Αϋπνία..
Παραλήρημα..
Εγκαρτέρηση..
Κι εσύ αργείς..
Άδεια η κάμαρα,
κι η νύχτα ασέληνη
θωπεύει τις σκιές..(By Kate)